...Στριπτήζ...

Το ραντεβού κλείστηκε για το απογευμα την ίδια ωρα ,στο ίδιο μέρος ,"την ερωτική φωλιά" τους όπως συνήθιζε να λέει ο Στέφανος..
Το σκεφτόταν και μια ανατριχίλα διαπέρασε το κορμί της..
Στη σκέψη του και μόνο άναβε....
Τα χέρια του να χαιδεύουν το κορμί της ,τα χείλη του στο λαιμό της και το στήθος  ενας βαθύς αναστεναγμός βγήκε απο το στόμα της..
Και αυτή όμως δεν πήγαινε πίσω ,είχε τον τρόπο της ,του άρεσε ο έρωτάς της το κρεββάτι της δεν το ξεχνάς  εύκολα, και αυτο της άρεσε σκέφτηκε χαμογελώντας πονηρά.
Ο Στέφανος δεν ηταν εύκολος άντρας ,έπρεπε να ξέρει κάποια πως να του κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον.
Και εκεινη ήξερε ,και τα εφάρμοζε πάνω του.
Σήμερα θα έκανε κάτι διαφορετικό , ναι θα του έκανε  .."στριπτήζ" δεν είναι άσχημη ιδέα ,πολύ καλή μάλιστα , και αμέσως άρχιζε να την σχεδιάζει στο μυαλό της...
Πήγε να χτυπήσει το κουδούνι ,και του φάνηκε παράξενο αλλά η πόρτα ήταν μισάνοιχτη..
"Ελα μέσα"του " άκουσε τη φωνή της απο το βάθος  , ..."μην αναψεις το φως ",..εκείνος υπάκουσε .. ,"προχώρησε" .."ναι εκει" .."κάθησε τωρα" ..αναπαυτικά ..ενω ταυτόχρονα το You can leave your hat on ακουγόταν στο χώρο...