Λυδία λίθος...

Το τηλέφωνο που χτύπησε την βρήκε αποκαμωμένη στο πάτωμα… Η φωνή του ακούστηκε ζεστή αλλά και ανήσυχη…

-        Ελα… γιατί δε το σήκωνες; Ανησύχησα…

-        Με πήρε ο ύπνος…

-        …………Μόνη……….;

-        Στέφανε γίνεσαι κουραστικός όταν κάνεις τέτοιες ερωτήσεις… φυσικά μόνη…

-        Θα καθυστερήσω λιγάκι το βράδι μην ανησυχείς σου’χω μια έκπληξη…

Ο ύπνος την βρήκε σε λίγα λεπτά με το που ακούμπησε το κορμί της στο κρεββάτι… Δίπλα της ξαπλωμένο το βιβλίο του αραγμένο στη σελίδα 45, μερικές φράσεις χυμένες στα σεντόνια της κρατούσαν παρέα όσο κοιμόταν… Μα τώρα πεινούσε… με μια πείνα που  ένιωθε ότι δεν μπορούσε να ικανοποιήσει… τα μάτια της πεινούσαν για κείνον… ήθελε απεγνωσμένα να τον δει… Για να τον φέρει κοντά της έκλεισε τα μάτια της και βυθίστηκε σ’έναν γλυκό και βαθύ ύπνο γεμάτο όνειρα…

Εκείνος σκέφτηκε να μη χτυπήσει το κουδούνι και να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά τα κλειδιά που του’χε δώσει… άλλωστε -σκέφτηκε- εκείνη την ώρα μάλλον θα ήταν στο ντουζ και θα ετοιμαζόταν για τη βραδινή τους έξοδο… 

Το θέαμα που αντίκρυσε όταν μπήκε τον γέμισε πολλά ερωτηματικά…και αμφιβολίες… τα ρούχα της πεταμένα βιαστικά και διάσπαρτα κάτω… στο πάτωμα βρισκόντουσαν όλα τα μικρά ερωτικά τους μυστικά… τα παιχνίδια που τους άρεσε να παίζουν μαζί… 

Πήρε τις σφαίρες στα χέρια του και τις χάιδεψε περνώντας τα δάχτυλα πάνω τους… Ηταν υγρές!

Εσκυψε πάνω της να δει αν κοιμάται… Ομορφιά στα βλέφαρα η εικόνα τούτη… ήταν όντως η πιο γυμνή γυναίκα που στάθηκε ποτέ μπροστά του… γυμνή κι απέριττη…. δίχως φτιασίδια και περίτεχνα στολίδια… δίχως κανένα προσωπείο στο όμορφό της πρόσωπο…. Απέριττη κι όμως συνάμα τόσο μα τόσο περίπλοκη… Ηταν ξαπλωμένη στο πλάι με τα μαλλιά χυμένα στο μαξιλάρι τα βλέφαρα κατεβασμένα, ένα δάκρυ υγραινε το ένα της μάτι… άραγε έκλαιγε ή ονειρευόταν;... λίγο πιο κει μερικές ρυτίδες παλεύαν κακοπροαίρετα να μαρτυρήσουν την ηλικία της σε μια προσπάθεια να τον διώξουνε μακρυά… ενώ την ίδια στιγμή η μυρωδιά της τον καλούσε απεγνωσμένα να μείνει εκεί κοντά της … να την πάρει αγκαλιά και να μπει μέσα της… έσκυψε κι έχωσε τη μύτη του στα μαλλιά της… επειτα ιχνηλατώντας αργά αργά με την όσφρησή του το κορμί της έφτασε ανάμεσα στα πόδια της… προσπαθώντας να πιάσει μυρωδιές και σημάδια άλλου άντρα ξέχασε πως το γυμνό αυτό κορμί ίσως κρύωνε. Μόλις το συνειδητοποίησε έριξε μια λινή κουβέρτα πάνω της και ξάπλωσε κοντά της παραμερίζοντας το βιβλίο της, το βιβλίο που εκείνος της είχε κάνει δώρο. To γυμνό της κορμί πλάι του δυνάστευσε τις αισθήσεις του στη στιγμή…Εκείνη στην πρώτη κίνηση άνοιξε τα μάτια της και χαμένη σαν μέσα απ’ένα όνειρο του μίλησε…

-        Στέφανε…

-        Ναι μωρό μου…

-        Τι κάνεις εδώ;

-        Μπήκα με τα κλειδιά που μου’δωσες…

-        (τα κλειδιά… άλλο ένα μου ατόπημα σκέφτηκε…) Πόση ώρα είσαι εδώ;

-        Αρκετή για να προσέξω κάποια πράγματα… δείχνοντας με το βλέμμα του την ακαταστασία του χώρου…

-        (θυμήθηκε τις παρατημένες μπάλες στο πάτωμα και κοκκίνησε)…

-        Ποιος ήταν εδώ;

-        Κανένας!

-        Θες να πεις ότι δεν είχες παρέα;

-        Ναι αυτό θέλω να πω…

-        Δηλαδή έπαιζες μόνη σου; Την είδε που κοκκίνησε… πόσο λάτρευε αυτό το κόκκινο κομμάτι της, έρχόταν σε απίστευτη αντιπαράθεση με την ασύστολη ερωτική της φύση…

-        Ναι ψυθίρισε κατεβάζοντας τα μάτια…

-        Ηταν  καβλωμένο το μωρό μου και δε μου τηλεφώνησε; …της ψιθύρισε στ’αυτί ενώ 2 του δάχτυλα εξερευνούσαν με επιδέξιες κινήσεις τον κόλπο της….Το κορμί της τον καλούσε και το σώμα του ανταποκρίθηκε άμεσα στο κάλεσμα…

-         

Πόσο υγρή και καυτή είσαι μωρό μου με τρελλαίνεις… εφερε τα δάχτυλα στο στόμα του και τη γεύτηκε…μμμμ… όντως ήσουνα μόνη σου της πέταξε χαρούμενα… Αυτό όμως τώρα που είμαι εδώ μπορεί να διορθωθεί… Πήγε να ξεκουμπώσει το παντελόνι και κείνη τον σταμάτησε.

-        Στέφανε όχι τώρα! Σε μια ώρα έχουμε το ραντεβού μας και αν δε βιαστώ θα αργήσουμε! Θες να σε στήσω στο πρώτο μας ραντεβού; Τον ρώτησε χαμογελώντας του παιχνιδιάρικα και πετώντας του ένα βιαστικό φιλί χάθηκε προς το ντουζ.

Οση ώρα ήταν στο μπάνιο το μυαλό του ακολουθούσε τις πιο περίεργες διαδρομές… Αναρωτήθηκε πως θα της φαινόταν το δώρο που της είχε ετοιμάσει για απόψε, αν θα της άρεσε ή αν θα σοκαριζόταν….Σκέφτηκε πως ένιωσε στη σκέψη ότι εκείνη πήγε με άλλον… Επειτα πως ένιωσε όταν ξάπλωσε κοντά της και τη γεύτηκε σα νάμα από ιερή πηγή… Και πόσο πολύ του άρεσε που ολημερίς πολιορκούσε τη σκέψη του χωρίς ποτέ να θέλει να τον ορίσει… Μέσα απ’αυτή μάθαινε καλύτερα τον εαυτό του,καθημερινά ανακάλυπτε κομμάτια του που δεν ήξερε ότι υπήρχαν… Στο τέλος κατάλαβε πως αυτή… η πιο γυμνή γυναίκα που’χε δει ποτέ του είχε ντυθεί την Αλήθεια για χάρη του… για  κείνον αυτή ήταν η Λυδία λίθος του…

Όταν βγήκε από το μπάνιο το βλέμμα του την αγκάλιασε και ταυτόχρονα την περιεργάστηκε με προσοχή… Ποτέ του δεν την είχε ξαναδεί ντυμένη… 

Ξαφνικά διαπίστωσε ότι δεν ήξερε πολλά για κείνη...Δεν ήξερε το στυλ της… το γούστο της στα ρούχα… το ντύσιμό της…  Μα αυτό που τώρα έβλεπε μπροστά του άρεσε πολύ… 

Φορούσε ένα μαύρο στενό φόρεμα μέχρι το γόνατο και κλεισμένο μέχρι το λαιμό… Το κλειστό της ντεκολτέ αντί να καθησυχάζει τις αισθήσεις τραβούσε το βλέμμα στο πλούσιο στήθος της που διαγραφόταν κάτω από το στενό φόρεμα. Ένα μακρύ περιδέραιο με πέρλες συμπλήρωνε το ντύσιμό της ενώ τα μακριά της μαλλιά είχαν εξαφανιστεί μέσα σ’ένα κομψό κότσο στην κορυφή του κεφαλιού. Το βάψιμό της κομψό, διακριτικό δεν την έκρυβε αλλά την αναδείκνυε…
Σα μικρό κοριτσάκι έκανε ένα γύρω από τον εαυτό της για να του αποκαλύψει ένα βαθύ  άνοιγμα στην πλάτη που σταματούσε λίγο κάτω απ'τη μέση της...Η επιτομή της κομψότητας βρισκόταν ακριβώς εκεί μπροστά του…και του χαμογελούσε!

-        Ετοιμηηη!!! Πάμε;

-        Φύγαμε…!