Επικίνδυνα μονοπάτια..

Kαθόταν στο μπαλκόνι και ενα ζεστό αεράκι τη χάιδευε στο πρόσωπο το φεγγάρι έλαμπε απόψε ,..είχε την τιμητική του ,πανσέληνος γαρ...πάντα την επηρέαζε αυτό ,την έκανε να αισθάνεται διαφορετικά ,κάτι που δεν μπορουσε με την λογική να εξηγησει...

Σηκώθηκε ,μπήκε στο υπνοδωμάτιο και άνοιξε την ντουλάπα της ,ναι το είχε πάρει απόφαση θα έβγαινε ,μόνη ? ναι γιατι όχι ..!
 Κοίταζε τα φορέματα ενα ενα ,όταν το μάτι της έπεσε σε ενα μαύρο φόρεμα  που δεν είχε φορέσει ποτέ..΄
Ενα μαύρο φόρεμα ,με ανοιχτή πλάτη,που  έδενε στο λαιμό ,το υφασμα ήταν ελαστικο και είχε την ιδιότητα να παίρνει την γραμμή του σώματος .
Είχε επλαγει τότε με τον εαυτό της για την επιλογή ,το θεώρησε αρκετά τολμηρό για το στυλ που επέλεγε εκείνη να φοράει...
Εκανε ενα ντους ,και άρχισε να ντύνεται ,όταν τελειωσε ,κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη και είδε μια άλλη,η φύση στάθηκε καλή μαζί της που σε συνδυασμό με το καλό  dna της χάρισαν ενα καλοφτιαγμένο σώμα  ,και ενα υπέροχο απαλό δέρμα ..,έβαλε
τα ψηλοτάκουνα πέδιλα ,πήρε το ασημί τσαντάκι και έκλεισε την πόρτα του δωματίου της  απαλά..
Λίγο πριν ανοίξει την εξώπορτα  άκουσε απο το σαλόνι τη φωνή του..
-Θα βγείς?
-Ναι του αποκρίθηκε..
-Δεν το συνηθίζεις..,μόνη σου?
Αρχισε να εκνευρίζεται...
Σηκώθηκε ,απο την πολυθρόνα ,ήρθε κοντά της και την κοίταξε σαν να την έβλεπε πρώτη φορά,"είχα ξεχάσει πόσο γοητευτική και όμορφη είσαι"...
Εκανε να τη χαιδέψει στο πρόσωπο μα εκείνη τραβήχτηκε πίσω...
-Θέλεις να βγούμε μαζί? θα ηταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε και να βρεθούμε κάπου ρομ....
-Προτιμώ μόνη μου τον έκοψε...
-Κοίτα ξέρω ότι εκανα λάθη,συνέχισε αυτός .. άλλα μια σου λέξη μπορεί να τα αλλάξει όλα και να γίνουμε όπως πριν..
-Είναι αργά πλέον ,του απάντησε ειρωνικά εκείνη ,..εμμένω ακόμη στην απόφασή μου να χωρίσουμε , είμαστε ακόμη μαζί  για τους λόγους που ξέρουμε κι δύο...
Εκλεισε την πόρτα πίσω της, και πήγε στο γκαράζ έβγαλε το σπορ αυτοκίνητο και γρήγορα βγηκε στη λεωφόρο μη γνωρίζοντας και η ιδια τον προορισμό..
Της άρεσε να τρέχει, η ταχύτητα την συνάρπαζε ,την έκανε να αισθάνεται δυνατή ,ήταν και καλή οδηγός ,με το ενα χέρι κρατούσε το τιμόνι ,και το άλλο τον λεβιέ.αλλάζοντας συνέχώς ταχύτητες...
Ο λέβιές ...ενα κατεξοχήν φαλλικό σύμβολο σκέφτηκε ...
Πόσο ήθελε να πάει στη θάλασσα ,ενω σαν κύματα ηχούσαν  τα λόγια του στα αυτιά της ξανα ,και ξανα,...έκανα λάθη,εκανα....αν ηθελες ,μια σου λέξη μια σου λέξη,άνοιξε την ένταση του ραδιοφώνου ,θέλοντας να καλύψει τις φωνές στα αυτιά της..
Δακρυα κύλησαν στα μάγουλά της ,όταν ξαναέφερε τις εικόνες της προδοσίας του μπροστά της...
"Εισαι τρελλή δεν ξέρεις τι λές, εγω σχέση ?? εισαι με τα καλά σου??
"Είμαι σίγουρη ,του ειπε εκεινη μετα απο τόσα χρόνια σε ξερω πλέον πολύ καλά ..
''Ναι ξ΄΄ερω -ξερω εσυ με γέννησες...
Οταν έφτασε στο εξοχικό τους εκεινη την ημέρα ,τους άκουσε να κάνουν έρωτα λυσσασμένα ,με λόγια πάθους και έρωτα που σεκεινην δεν είχε πει ποτέ..""
Σκούπησε τα δάκρυά της και πάτησε γκάζι ,δεν την ένοιαζε και αν πάθαινε κάτι, ΄όταν άκουσε το αγαπημένο της κομμάτι ..
woman in love ,πόσο της άρεσε ,η barbra ..σκέφτηκε όταν ... αντιλήφθηκε ότ,ι αν δεν εκανε κάτι σύντομα θα έμενε απο βενζίνη...
Βγήκε στον πρώτο δρόμο που βρήκε ,και σύντομα χάθηκε μέσα στα στενα μη γνωρίζοντας που ηταν,
προχώρησε λίγο ακόμη ,όταν είδε τα κοκκινα φαναράκια ,...."αυτό μας έλειπε τωρα ,που είμαι ΄?αναρωτήθηκε..μπαρ είχε δει μόνο στις νουαρ ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου..

Εσβησε τη μηχανή ,και μπήκε μέσα ,καπνός ,ανακατεμένος με φθηνα αρώματα,άντρες να πίνουν ,κοιτάζοντας λάγνα και με νόημα τις γυναίκες,  που το ντύσιμό τους δεν διέφερε πολύ απο το δικό της...
Προχώρησε και κάθισε στο μπάρ σαν να ήταν εξοικειωμένη με το χώρο ,οι άλλες την κοίταζαν σαν να ηθελαν να τις βγάλουν τα μαλλιά,και να της πουν να φύγει..
Σταύρωσε τα πόδια της αφήνοντας να φανούν τα υπέροχα πόδια της,ζήτησε απο τον μπάρμαν ενα ποτό ,και ενα τσιγάρο,όταν τον είδε...
Πήγε στο συνηθισμένο του μπαρ ,κοντοστάθηκε στην πόρτα θέλοντας  να ελέγξει το χώρο ,και τότε την είδε, καθόταν στο μπαρ,όταν  ξαφνικα σήκωσε το ενα της πόδι για το διπλώσει πάνω στο άλλο..
"Θεέ μου τι ηταν αυτό,αναρωτήθηκε..
"Ειδα καλά φορουσε ή δεν φορούσε εσ΄ωρουχο"?
Δεν την είχε ξαναδεί εδω,και σίγουρα δεν ταίριαζε στο περιβάλλον του μπαρ,τον κοίταξε και εκείνη ,το βλέμμα της τον εκαψε,ήθελε οσο τιποτε να γνωρίσει αυτη την γοητευτική ,αισθησιακή γυναίκα..
Την πλησίασε ,και εκεινη με βιαστικές άτσαλες κινήσεις προσπαθούσε να ανάψει το πουράκι της,της έδωσε φωτιά,και κάθισε δίπλα της ..
-Δεν σε έχω ξαναδεί εδω της είπε με την μπάσα φωνή του,και είμαι σίγουρος ότ,ι έρχεσαι για πρωτη φορά έτσι δεν είναι..?
-Ναι του απάντησε ..
-Το κατάλαβα ,της είπε και αναρωτήθηκε τι θέλει μια γυναίκα σαν αυτή εδω μέσα..
Ηταν ψηλή ,αρχοντική , με εναν αισθησιασμό που ούτε κι εκεινη ήξερε ό,τι διαθέτει..
Το πουράκι στα χέρια της φαινόταν αστεία εικόνα ,όπως και το γεγονός ό,τι δεν ηταν συνηθισμένη στο ποτό.. τα μάγουλά της ηταν κατακόκκινα ,και τα μάτια της τα όμορφα πράσινα μάτια της είχαν μια θλίψη ,που πολύ θα ήθελε να μάθει απο που πήγαζε ..
-Εσείς ? τον ρώτησε και η φωνή της ακούστηκε σαν μελωδία στα αυτιά του..
-Εγω είμαι ναυτικός ,sailor που λένε και αγγλιστι,πιάσαμε λιμάνι σήμερα και βγηκα να ξεμουδιάσω..
Δεν πρέπει να ηταν  πάνω απο 45 ετων ,το ηλιοκαμμένο πρόσωπό του όμως του πρόσθετε χρόνια ,δεν μπορούσες να τον πεις ωραίο ,εκέινης όμως της άρεσε ,τα σκούρα καφετιά μάτια του την μαγνητιζαν τα χείλη του σαρκώδη ,ήταν αρσενικό 100τις εκατό, ναι το απόλυτο αρσενικό,κοίταξε τα χέρια του ,΄της άρεσε να έχει ο άντρας όμορφα χέρια,δυνατά χέρια ,και τουτος εδω είχε, δουλεμένα μεν αλλά όμορφα μακριά  δάχτυλα, τα φαντάστηκε να χαιδεύουν γυναικεια σωματα και ενα ανεξήγητο τσιμπημα ζήλειας την τρύπησε..
Συνεχίζεται...