Κυριακή 7 Οκτωβρίου 2012

Eκείνος κι ο άλλος - Εκείνη κι η άλλη (Νίνα)



Εκλεισε το νερό, τίναξε τα μακριά μαλλιά της για να φύγουν τα πολλά νερά και βγήκε αργά και νωχελικά από το ντουζ. 
Περνώντας μπροστά από τον τεράστιο καθρέπτη του μπάνιου κάθε ψήγμα ανασφάλειας της μονομιάς εξαφανίστηκε.
Το είδωλό της χαμογελούσε αυτάρεσκα και για μια ακόμη φορά θαύμασε το καλοφτιαγμένο της κορμί. 

Ηταν τυχερή. Η φύση υπήρξε γενναιόδωρη μαζί της χαρίζοντάς της ένα πλούσιο στήθος, ωραίες αναλογίες και 2 λαγόνες που κατέληγαν σε ένα ζευγάρι μακριά πόδια ότι ακριβώς χρειάζεται μια γυναίκα για να έχει επιτυχίες στο άλλο φύλο…
Μα κι ο χρόνος ήταν τρυφερός μαζί της λες και τον είχε δωροδοκήσει. Στα 40 της μπορούσε ακόμα  να τραβάει τα αντρικά βλέμματα πάνω της όταν έβγαινε έξω… και μάλιστα τις περισσότερες φορές την προσοχή νεαρότερων αρσενικών.
Οσο για την κυταρίττιδα και την χαλάρωση που είχε αρχίσει να κάνει την εμφάνισή της μάλλον ήταν η μόνη που την έβλεπε…
Ηταν θηλυκό και της άρεσε! Μα μέχρι εκεί… Η Νίνα δεν υπήρξε ποτέ μια γλυκούλα Μπάρμπι…
Η ενασχόλησή της με τα σπορ και τον αθλητισμό της είχε χαρίσει μια δυναμική προσωπικότητα αλλά και την αδρεναλίνη που τόσο αγαπούσε κι αποζητούσε στη ζωή της… όσο και τον έρωτα…
Ποτέ δεν εκμεταλλεύτηκε με κανέναν τρόπο την γοητεία που ασκούσε στο άλλο φύλλο.
Αλλωστε εκείνη ποτέ δεν έδωσε ιδιαίτερη σημασία στην εξωτερική της εμφάνιση.
Προτιμούσε να επενδύει στα εσωτερικά της χαρίσματα που ευτυχώς ήταν πολλά…

Για μια στιγμή σκέφτηκε να φορέσει το κόκκινο μπουρνούζι της και να βγει να χαλαρώσει για λίγο στη βεράντα… 
Η ζέστη μέσα αφόρητη και η απουσία κλιματιστικού στο χώρο ήταν πιο έντονη από ποτέ… Επειτα σκέφτηκε εκείνον που είχε ήδη ξαπλώσει στο κρεββάτι και ίσως την περίμενε… Απλωσε στο σώμα της μια κρέμα με άρωμα μανώλιας (πόσο της άρεσε αυτό το άρωμα) και πήγε και ξάπλωσε γυμνή δίπλα του.
Εκείνος γύρισε και την καληνύχτισε τρυφερά δίνοντάς της ένα φιλί στο στόμα…
Επειτα απομακρύνθηκε με γυρισμένη πλάτη στην άκρη του κρεβατιού λες και το κορμί της ήταν πυρωμένο σίδερο που δεν ήθελε να τον αγγίξει… για να μην τον κάψει…

Ούτε θυμόταν πότε ήταν η τελευταία φορά που εκείνος κι αυτή είχαν επαφή…
Πάνε 4-5 μήνες ή μάλλον όχι ήταν πριν από του Αγ.Βαλεντίνου… Ενας αναστεναγμός βγήκε από το στήθος της και γέμισε το χώρο…
Πως έγιναν έτσι πια;
Εκείνος προφασιζόταν την πίεση της δουλειάς και την οικονομική κρίση που τον είχε καταβάλλει μα ήξερε από καιρό ότι ίσως ήταν και κάπου αλλού… όχι σωματικά, δεν τον είχε ικανό για κάτι τέτοιο, κι άλλωστε δεν έλειπε ποτέ από το σπίτι, αλλά κάπου μέσα στο μυαλό του κάτι έπαιζε… 20 χρόνια πια μαζί του τον ήξερε πολύ καλά…
Ποτέ δεν ήταν κανας φοβερός εραστής… Ούτε και ιδιαίτερα φιλήδονος…  
Πάντα έκανε τα απολύτως απαραίτητα… ποτέ δε ψαχνόταν για κάτι άλλο… ποτέ δεν ανανεωνόταν…
Απλά μέσα στον έρωτά του στις αρχές της γνωριμίας τους είχε ένα καταραμένο πάθος που την τρέλλαινε…
Από τον πρώτο χρόνο κιόλας εκείνη  τον είχε βαρεθεί αλλά ήταν εκεί μαζί του γιατί τον αγαπούσε, γιατί ήταν πια  η γυναίκα του και γιατί εκείνος την ήθελε τότε ακόμη παθιασμένα.

Εδιωξε βιαστικά τις σκέψεις αυτές και κατεύθυνε την σκέψη της στον άλλο
Εκλεισε τα μάτια της και άφησε την φαντασία της να την οδηγήσει κοντά του…
Οι κόρες των ματιών της διεστάλθηκαν από πόθο στη σκέψη του κορμιού του… οι ρόγες της σκλήρυναν και τις ένιωσε να πονάνε από λαχτάρα…
Γύρισε στο πλάι και έχωσε τα χέρια ανάμεσα στα πόδια της… ήτανε ήδη υγρή…
Ντύθηκε τις πιο σκοτεινές της σκέψεις και τη λαδωμένη της συνείδηση κι αφέθηκε…
Η παραμικρή του σκέψη μπορούσε να την ερεθίσει στη στιγμή… κι αυτό της άρεσε πολύ γιατί την έκανε να νιώθει ακόμη ζωντανή…
Χαμογέλασε…Ενιωσε την κλειτορίδα της να σκληραίνει κάτω από την πίεση των δαχτύλων της…ένα γλυκό μυρμήγκιασμα εκεί χαμηλά στο τρίγωνο του διαβόλου όπως της έλεγε πειραχτικά ο άλλος… μετά, μια μικρή σύσπαση τάραξε το κορμί της και μ’αυτή την γλυκιά αίσθηση αφέθηκε στην αγκαλιά του Μορφέα σε έναν ύπνο ήσυχο…

Μπλιπ Μπλιπ

Το μήνυμα στο κινητό πρωί πρωί την ξάφνιασε. Ηταν ο άλλος.

ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ. ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΚΑΥΛΩΣΕΙ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΑΛΛΑ ΚΡΑΤΙΕΜΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΧΥΣΩ ΠΑΝΩ ΣΟΥ.

Μα που την βρίσκει την όρεξη πρωί πρωί…! Και οικονομικά προβλήματα είχε και άνεργος ήταν καιρό τώρα… απόρησε.
Eνιωσε αηδία και ένα σφίξιμο στο στομάχι.   
Εκείνη δεν άντεχε αυτές τις εκφράσεις… ανέκαθεν αυτού του είδους οι εκφράσεις την ξενέρωναν… Ηταν έτοιμη να τον πάρει τηλέφωνο και να τον βρίσει… Ποιος νόμιζε ότι ήταν; ΠΟΙΑ ΝΟΜΙΖΕ ΟΤΙ ΕΚΕΙΝΗ ΗΤΑΝ;
Αισθάνθηκε για πρώτη φορά στη ζωή της σαν σκεύος ηδονής…
 Απόρησε με τον εαυτό της που πήγε μαζί του…
Αν της έλεγε κανείς πριν από ένα χρόνο ότι θα εκανε έρωτα με έναν τέτοιο άντρα θα έλεγε ότι είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας. Κι όμως… έκανε την υπέρβαση και πήγε με κάποιον που δεν ένιωθε τίποτα μαζί του. Γιατι ΝΑΙ υπέρβαση ήταν!
Εκείνη ποτέ δεν μπορούσε να ξεχωρίσει το σεξ από το συναίσθημα… 
Ποτέ δεν έκανε σεξ… Πάντα έκανε ερωτα… παραδίδοντας ψυχή και σώμα και καρδιά την ίδια αυτή στιγμή…χωρίς όρους... χωρίς όρια...
Εκείνη ποτέ δε θα πήγαινε με κάποιον άντρα αν δεν ήταν τουλάχιστον ερωτευμένη μαζί του. Με τον άλλον όμως ήταν αλλιώς… Ισως ήταν ο υποβόσκων ερωτισμός που εξέπεμπε το μυαλό του άντρα αυτού… γιατί ήταν έξυπνος… πολύ έξυπνος και καλλιεργημένος…
Ισως πάλι την έφτιαχνε το ότι ήταν πάντα τόσο απρόβλεπτος...
Τελευταία πάντως δεν αναγνώριζε τον εαυτό της…
Με το που πάτησε τα 40 λες κι οι ορμόνες της χτύπησαν κόκκινο…
Εγινε πιο φιλήδονη και πιο λάγνα από ποτέ… Κι αν αυτό ήδη τόσα χρόνια της δημιουργούσε πρόβλημα με τον άντρα που είχε δίπλα της σήμερα την οδηγούσε σε πολύ περίεργα κι παράτολμα μονοπάτια…
Ενιωθε τον εαυτό της να διχάζεται κι αυτό τη φόβιζε... Σα να ήταν πια μια άλλη γυναίκα.
Ναι… αυτό ήταν! Αυτός ο άντρας, ο άλλος της έβγαζε μια άλλη Νίνα που δεν ήξερε ότι υπήρχε…

Μπλιπ Μπλιπ

ΣΗΜΕΡΑ ΘΑ ΣΕ ΠΑΡΩ ΑΠΟ ΠΑΝΤΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΔΕ ΘΑ ΜΟΥ ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΣ. ΘΑ ΣΕ ΚΑΡΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ Π… ΚΑΙ ΘΑ ΜΕ ΠΑΡΑΚΑΛΑΣ ΝΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΚΙ ΑΛΛΟ…ΠΙΟ ΔΥΝΑΤΑ ΜΕΧΡΙ ΝΑ ΧΥΣΕΙΣ!!!

Eκείνη εμενε άναυδη με αυτά που διάβαζε… Πόσο πιο χυδαίος μπορούσε να γίνει πια;
Εκείνη η ρομαντική και συναισθηματική ενιωσε ναυτία… και τα νεύρα της να τεντώνονται επικίνδυνα… Πως τολμούσε; Εκανε να πιάσει το κινητό να του απαντήσει αλλά τα δάχτυλά της τελευταία στιγμή δεν τ'αγγιξαν ... σα να φοβόντουσαν μήπως καούν...
Η άλλη όμως έμεινε ακίνητη σαν υπνωτισμένη να κοιτάζει την οθόνη…
Λες κι ήξερε … Λες και περίμενε…

Μπλιπ Μπλιπ

ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΠΙΟ ΚΑΥΛΙΑΡΙΚΟ ΘΗΛΥΚΟ. ΜΕ ΕΧΕΙΣ ΤΡΕΛΛΑΝΕΙ. ΜΕΤΡΩ ΤΙΣ ΩΡΕΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΕΣΑ ΣΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΕ ΚΑΝΩ ΝΑ ΣΠΑΡΤΑΡΑΣ ΑΠΟ ΗΔΟΝΗ ΓΛΥΦΟΝΤΑΣ ΤΟ Μ…ΚΙ ΣΟΥ. ΑΔΗΜΟΝΩ ΝΑ ΓΕΥΤΩ ΤΟΥΣ ΧΥΜΟΥΣ ΣΟΥ…

Εκείνη έπαψε να υπάρχει… Εξαϋλώθηκε άλαλη εκεί μπροστά στην οθόνη του κινητού…
Η άλλη ένιωσε ένα ρίγος ηδονής να την διαπερνά ολόκληρη και το βλέμμα της έσταξε φωτιά…
Δεν την ένοιαζε πια να κάνει έρωτα. Εκείνη τη στιγμή ήθελε απλά να πηδηχτεί. Επιασε το κινητό που ένιωσε  καυτό στο χέρι της και χαμογελώντας πονηρά έγραψε:

EΡΧΟΜΑΙ… ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ’ΜΑΙ ΕΚΕΙ ΚΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΦΟΡΑ ΣΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙΣ ΣΤΟ ΣΤΟΜΑ ΜΟΥ ΓΙΑΤΙ ΔΕ ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΑΕΙ ΚΑΜΜΙΑ ΣΤΑΓΟΝΑ ΧΑΜΕΝΗ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ…ΘΑ ΣΕ ΡΟΥΦΗΞΩ ΟΛΟ :)

Πάτησε ΑΠΟΣΤΟΛΗ πήρε τα κλειδιά του αυτοκινήτου από το τραπέζι και έφυγε βροντώτας την πόρτα πίσω της.





58 σχόλια:

  1. Ωραία πρεμιέρα κοκκινοπιπεριά!

    Και πολλά θέματα ανοίγεις...

    Κατ' αρχήν, σε "εκείνον" ταιριάζει η σοφή κινέζικη παροιμία πως... "και για την πιο ωραία γυναίκα που βλέπεις στο δρόμο, να ξέρεις πως υπάρχει κάποιος άντρας που την έχει βαρεθεί"!

    Και ναι!
    Στις περισσότερες γυναίκες αναπτύσσεται μέσα τους μια σκληρή μάχη... της καλόγριας και της πουτάνας!
    Και συνήθως η πουτάνα απορροφά την καλόγρια, έστω κι αν εξακολουθεί να φοράει ράσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Δεν είναι θέμα βαριεμάρας... (όχι πάντα τουλάχιστον :)
    Είναι πρωτίστως θέμα χημείας...

    Προσωπικά έχω εμπειρία ζευγαριού που είναι μια χαρα σεξουαλικά μετά από πολλά χρόνια... είναι αυτό που θέλανε και οι δυο τους από την αρχή και το βρήκανε.
    Η άλλη απλά είχε συμβιβαστεί ΜΟΝΟ με το γεγονός ότι άλλος ήταν παθιασμένος μαζί της... Δε τα'χε ζυγίσει καλά τα πράγματα γιατί όταν το πάθος φύγει πρέπει να υπάρχει ο ζήλος και το μεράκι για να κρατηθεί ψηλά ο πήχης στο ερωτικό παιχνίδι.
    Οπως επίσης όταν σηκωθείς από το κρεββάτι πρέπει να'χεις να πεις κάτι με τον άλλον.
    Εκείνη δεν είχε... γιατί ο καλός της εκτός από ασέξουαλ ηταν και εξαρχής βαρετός, μονόχνωτος... οπότε δεν υπήρχε τίποτα κοινό για να ακουμπήσει ο ένας στον άλλον.

    Αλλιώς το έχασες το παιχνίδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θα το πω απλά και λαϊκά, ως ναυτικός που είμαι:
    η γυναίκα επιλέγει για σύζυγο εκείνον που της
    προσφέρει ασφάλεια, κι ο άντρας εκείνη που είναι ωραίο
    μουνάκι, κι αν του δίνει και κώλο ακόμα καλύτερα.

    Έλα όμως που έρχεται η στιγμή που η γυναίκα αντιλαμβάνεται
    πως η ασφάλεια δεν είναι το παν στη ζωή.
    Κι ο άντρας αρχίζει να βαριέται τις ίδιες τρύπες.

    Τότε έρχονται στην επιφάνεια όλα τα προβλήματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Προαιώνια μάχη των γνωστών αντιπάλων... και του ερμαφρόδιτου που και οι δυο κρύβουν μέσα τους.
      Ποιος θα επικρατήσει;
      Ποιος θα πετύχει να πάρει από τον άλλον αυτά που θέλει;
      Ποιος θα βγει νικητής... ; (αν υπάρχει τέτοιος σε αυτό το παιχνίδι...)

      Οταν τα προβλήμα βγαίνουνε στην επιφάνεια δεν είναι απαραίτητα για κακό...
      Κοιτας να τα διαχειριστείς με τον έναν ή τον άλλον τρόπο.
      Να λύσεις τον κόμπο που'γινε στο σχοινί...
      Κι αν δε μπορείς να το λύσεις τότε να το κόψεις... :)

      Διαγραφή
  4. Eκπεσόντες Αγγελοι,ωραίο το μπλογκ σας ,θάπρεπε το αντίθετο αλλά παίρνω την πρωτοβουλία εγω ,εκ μέρους ...ολων των κολασμένων και μη της γης, και σας καλωσορίζω στην πραγματική κόλαση, ναι η γη ειναι κόλαση...
    Ακόμη και αυτό που ζει η ηρωίδα μας είναι κόλαση..
    Συμβαίνει όμως πιστεύω στις περισσότερες γυναίκες η ηλκία των 40 να ειναι κρίσιμη,απο όλες τις απόψεις,(εχει σημασία πως θα το διαχειριστεί η καθεμία )και τότε πάντα βρίσκεται ...κάποιος "πρόθυμος" που θα ανα λάβει να δώσει "χειρα βοηθείας" η οποία μόνο βοηθείας δεν ειναι ,αλλα σπρωξιμο σε άλλα μονοπάτια...
    Η ηρωίδα μας θα θέλει να βρίσκει σε άλλες αγκαλιές ,αυτο που της λείπει η αρχή ..εγινε..
    Σας εύχομαι καλή συνέχεια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια tania!
      Αυτό που ζει η ηρωίδα ναι, είναι κόλαση ... όμως δεν λένε ότι ο δρόμος για τον παράδεισο περνάει μέσα από απ'αυτήν;
      Kαλώς ήλθες στην παρέα!

      Διαγραφή
  5. Μια απορία κορίτσια: ποιος είπε ότι είναι άσχημα
    στην κόλαση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Καλώς σας βρίσκω!
    Ταυτίστηκα με την ηρωίδα πάρα πολύ αλλά ο sailor έχει δίκιο σ'αυτό που λέει: ποιος είπε ότι είναι άσχημα στην κόλαση?
    Mήπως είναι στην τελική όλα υποκειμενικά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Yπάρχει κάτι αντικειμενικό?
      Καλώς ήλθες Λιακάδα.
      Διάλεξε καζάνι και βούτηξε...!

      Διαγραφή
  7. @Sailor
    Κόλαση και παράδεισος μαζί,δεν είπα ό,τι ειναι ασχημα,κάθε άλλο...με τη λέξη "κολαση" αναφέρθηκα στο ποστ...
    Εσυ ναυτικε μου ... θάχεις ζήσει,κάθε λιμάνι και καημός που λεει και το άσμα..

    Προβλέπω να γίνει της ...κολάσεως εδω μέσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. To θέμα αγαπητή tania δεν είναι τι θα γίνει εδώ μέσα αλλά ΕΚΕΙ ΕΞΩ...
      Toυλάχιστον για μένα αυτό είναι...

      Oσο για τον sailor... όσο χορτασμένος και να'ναι όσα και να'χει ζήσει να'σαι σίγουρη ότι το λέει ακόμα η ψυχή του...

      Διαγραφή
  8. To σχόλιό μου απευθυνόταν στον sailor....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλά ντε το κατάλαβα... κοτζάμ " sailor μου" είπες λες να μην το κατάλαβα;
      Απλά εδώ δεν είναι τετ α τετ για δυο... είναι συζήτηση και έχουνε όλοι για όλα άποψη.

      Ελα έχω πρόταση να σου κάνω.
      Θες να μπεις σ'ένα καζάνι μαζί μας;
      Διάλεξε ένα και ξεκίνα να γράφεις κι εσύ.
      Πως σου φαίνεται; :)

      Διαγραφή
  9. Τάνια, όλοι ξέρουμε πως τη σημερινή εποχή είναι
    δύσκολες οι συνυπάρξεις ακόμη και οι διαδυκτιακές!
    Οπότε, μην εκπλαγείς αν μας δεις και να ξεκατινιαζόμαστε
    εδώ μέσα!

    Γενικότερα, πάντως, θυμίζω τον Καζαντζάκη που έλεγε "αλίμονο
    σ' εκείνον που πίνει νερό και λέει ξεδίψασα"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απαπαααα!!!
      Δυσκολίες από την πρώτη μέρα;
      Ξεκατινιάσματα;
      Σιγά τρομάρα σου μην ξεκατινιαστώ και μην μαλλιοτραβηχτώ με την κοπέλλα για χάρη σου!
      Xάρισμά σου Τάνια μου...το κελεπούριιιι! :-p

      Διαγραφή
    2. όχι με τη Τάνια καλέ, με την Άθη όμως...

      Διαγραφή
    3. Για χάρη σουυυυυυ;;;;;
      Με καμμία!!
      Jamais!!

      Διαγραφή
  10. Ωραίο ξεκίνημα!
    Σε πάει κατευθείαν στον παράδεισο η στην....κόλαση.
    Όσο θυμάμαι το δικό μου ξενέρωτο ξεκίνημα,κοκκινίζω like.....κοκκινοπιπεριά!
    Επειδή βρέθηκα στο Βουκουρέστι θεώρησα σκόπιμο να περιγράψω τις εντυπώσεις μου από το ταξίδι!
    Κούνια που με κούναγε!
    Με διαβάσανε 5 και πολλοί ήταν για το ξενέρωτο κείμενο!
    Εδώ μάλιστα!
    Θα κατσικοθώ και από ότι φαίνεται θα το ευχαριστηθώ!
    Χαίρομαι που σας βρήκα και καλή συνέχεια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλώς ήλθες κορίτσι!
      Για πάρτη σου έχω κρατήσει το 3 καζάνι αριστερά δίπλα στην έξοδο...
      Αν δεις τα σκούρα την κάνεις γρήγορα ;)
      Oι ενδότεροι δύσκολα θα γλιτώσουν...

      Διαγραφή
  11. Ναι, αλλά ξεκινώντας ξενέρωτα είχες μεγάλα περιθώριο
    βελτιώσεως!
    Τώρα που η πιπεριά μας ξεκίνησε κορυφαία, ανεβάζει πολύ
    τον πήχη για τη συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ηλπιζα να ανεβάσω κάτι παραπάνω από τον πήχη... :-p
      Τέλος...
      Αυτή ήταν η πρώτη και η τελευταία μας συνεύρεση αγαπητέ sailor... όπως στο είχα υποσχεθεί.
      Να'σαι σίγουρος όμως πως θα αφήσω άξιες αντικαταστάτριες πίσω μου.
      Θα τις περάσω όλες από ίντερβιου και θα σου διαλέξω την πιο καυτή... να'χεις να ζεσταίνεσαι τις κρύες νύχτες του χειμώνα!!
      Αχχχ... όλα τα σκέφτομαι η άτιμη πιπεριά...

      Διαγραφή

  12. @Red hot pepper
    θα σκεφτώ σοβαρά αυτο που ειπες ,θάχω και το δικό μου καζάνι?? μεγαλεία...
    Και το ξεκατινιασμα έχει τη χάρη του αλλά εμεις δεν θα του κάνουμε την χάρη του sailor πιπεριά!!
    Φιλιά!!

    @sailor
    Να είμαι εγω η ..sailor moon??
    xaxxax
    Φιλιά!!
    Καλή βδομάδα νάχουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τάνια, μια και η Πιπεριά μάς αφήνει γειές απ' την πρώτη
      μέρα, φόρα τις ζαρτιέρες και μπες στην κόλαση!
      Πρώτα όμως θα υποστείς ένα μικροκαψώνι!

      Διαγραφή
    2. και ναι! γίνε η σέιλορ μουν και θα σου αφιερώσω
      το πρώτο μου ποστάκι!

      Διαγραφή
    3. Καλέ μου φιλε δεν υπάρχει χρόνος ,μη κοιτάς σημερα που ειναι Κυριακη,και ειχα λίγο, ηθελα να σας εμψυχωσω στο καινουριο ξεκινημα..
      Θεωρω την πιπερια δυνατη συμετοχη στο μπλογκ ,κοιτα να τη βαλης πάλι στο καζανι..
      Φιλιά!

      Διαγραφή
    4. Α δε μπορώ να γράφω έτσι!!
      Θέλω κοινό...
      Αν μέχρι αύριο δεν έχουνε μαζευτεί 11 άτομα εγώ δεν ξαναγράφω...
      Μου υποσχέθηκες... μεγαλεία, δόξες... το κλαρί μου!!
      Που'ναι το κλαρί μου;
      Μου υποσχέθηκες νύχτες πάθους και ηδονής... που'ντες;;;;
      Oλο λόγια κι εσύ σαν όλους...
      Δεν κάνεις που δεν κάνεις τίποτα... δε πας να γράψεις μια ανάρτηση;
      Αντε πια!!

      Υ.Γ tania επιμένω... έχει μπόλικα καζάνια μας χωράνε όλους... αλλά και ένα να'χε μείνει... όλοι οι καλοί χωράνε ;)

      Διαγραφή
    5. Ρε πιπεριά σιγά-σιγά θα γίνεις φίρμα!
      Πάντως έχει δίκιο η Τάνια!
      Σήμερα ήσουν σούπερ!
      Κι όπως λέμε εμείς οι ποδοσφαιρόφιλοι...
      "ομάδα που κερδίζει δεν αλλάζει"!

      Γι' αυτό σού προτείνω όχι μόνο να μην φύγεις αλλά να γράψεις
      και το επόμενο ποστάκι σε δυο-τρεις μέρες,

      Διαγραφή
    6. Το σιγά σιγά και το λίγο δεν υπάρχουν μανάρι μου στο λεξιλόγιο της Πιπεριάς.
      ΟΚ?
      Koίτα βρες εσύ αίμα για το μπλογκ σου κι άσε με εμένα.
      Εκανα τα εγκαίνια έκοψα την κόκκινη κορδέλα, σου'κανα και καλό ποδαρικό τι άλλο θες βρε?
      Η μπάλα στο γήπεδό σου... περιμένω ποστ... μη ξεχνιέσαι... :)

      Διαγραφή
  13. Τάνια, αν δεν γίνεις εσύ η σέιλορ μουν, χαρίζεις
    αυτό το υπέροχο ονοματάκι σε μια νέα καζανόβια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. χμμμ ... υποψιάζομαι... :)
      Kαλό βράδυ στην παρέα!

      Διαγραφή
    2. Λυπάμαι diar sailor η υποψηφια καζανόβια να βρει άλλο, εγω επιφυλλασομαιγια μελλοντικη άναρτηση,το θελω το καζανι μου..
      φιλακια..

      Διαγραφή
    3. Kαλημέρα tania!
      Δηλαδή αν γράψεις δε θα γράψεις ως tania αλλά ως sailor moon?
      Η αλήθεια είναι ότι το βρίσκω τέλειο από κάθε άποψη το όνομα.
      Eίναι κρίμα να το χάσεις.
      Σε περιμένουμε... ;)

      Διαγραφή
  14. Εγω περιμένω την ΑΘΗ να γράψει κανένα δυνατό κείμενο..καυτό..σαν τα καζάνια που βράζουν εδώ....
    Καλως σας βρήκα όλες και όλους πάντως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Tάνια, κάνε ένα προφιλάκι με σέιλορ μουν (φοβερός τίτλος)
    και γράψε όποτε μπορείς.
    Θα σου αφιερώσω και το πρώτο μου ποστάκι μόλις σε δω στους
    "συγγραφείς"!
    Άλλωστε, ως μικρασιάτισσα, το 'χεις!

    Τάκη, τι βλέπω;
    Η Άθη έγινε "Θαλασσινό Τριφύλλι"!
    Περίεργα πράγματα συμβαίνουν εδώ μέσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kαλησπεριζω την παρέα,πιπεριά μου έτσι λέω αλλά θα δούμε, sailor πολύ το φοβαμαι αυτο (το αφιέρωμα εννοω) μη πάθω κανα εγκεφαλικο η γυναικα..!!
      Φιλακια...

      Διαγραφή
    2. μη φοβάσαι Τάνια μου... άλλωστε, προς το παρόν,
      μού βγάζεις κάτι τρυφερό!

      Διαγραφή
  16. Βρε παιδιά πολύ σκουζει η άλλη στο τραγουδακι εννοω..τι γινεται...χαχαχ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aπ'αυτά που ακούει και που βλέπει...
      Σε λίγο θα αρχίσω να τζιρίζω ... κουρδίζομαι...

      Διαγραφή
  17. Σχεδόν κάθε φορά που το μυαλό μου λέει "όχι" το
    κορμί μου λέει "ναι"!

    Καλορίζικο το ιστολόγιό σας.

    Το σχόλιο το στέλνω απ' το λαπτοπ του sailor

    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μμμμ... ΚΑΙ ενοχική!!! (μαζί σου έχουμε δουλειά πολλή...)
      Καλώς σε βρίσκουμε Ανωνυμη Μαρία!

      Το σχόλιο στο στέλνω από τον σταθερό υπολογιστή μου... :-p

      Διαγραφή
    2. δεν μας είπες σε ποιο δωμάτιο όμως!

      Διαγραφή
    3. Θέλει και ρώτημα;
      Στο κρεββάτι... έχει ακουμπήσει επίτηδες εκεί το λαπτοπ για να το ζεστάνει... ;)
      Mη γελάς!
      Να με θυμηθείς... το χειμώνα όσοι έχουν λαπτόπια αλλά δεν έχουν λεφτά για θέρμανση εκεί θα το ρίξουν :-p

      Διαγραφή
  18. Θα μας τρελάνεις ρε συ μαρία;

    Ποιος νοιάζεται από ποιο πισάκι στέλνεις το σχόλιο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ενα μαρκάρισμα περιοχής δεν έβλαψε ποτέ κανέναν... (εκτός απο τη μπόχα της βαρβατήλας)
      Την επόμενη όμως θα σκουπίσεις εσύ...
      Νταξει;;;

      Διαγραφή
  19. Απαντήσεις
    1. Oίκος απωλείας!

      Σε περιμένουμε...

      Διαγραφή
    2. Oίκος ευζωίας...
      Εχουμε τον κατάλληλο τρόπο για να νικήσουμε το γήρας...
      Είσαι;
      Kρατήσεις καζανιών εντός.

      Διαγραφή
    3. αν δεν είναι η Κάντυ, ποιος είναι;

      Διαγραφή
    4. Eσύ τώρα τι πετάγεσαι μου λες?
      Ε ρε tania που σου χρειάζεται!
      Από κείνη περιμένω απάντηση όχι από σενα!

      Διαγραφή
  20. καλά... πιπερίας παρούσης πάσα αρχή παυσάτω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ετσι μπράβοοο!
      Μμμμ... μ'έβαλες σε σκέψεις τώρα...
      Θες να γίνεις ο υποτακτικός μου να γίνω εγώ η Domina? :-p
      Σου υπόσχομαι δε θα σε πονέσω... :))

      Διαγραφή
    2. χωρίς πόνο δεν έχει γλύκα...

      Διαγραφή
    3. αυτό είναι κάτι που κανονίζετε... :-p

      Διαγραφή
  21. Οι γνωστές τρέντυ φατσούλες τώρα και σε νέες περιπέτειες.. Συγχωρήστε με για την κατάληψη χώρου και το άσχετο του σχολίου, αλλά η φωτεινή δάρρα ενώ δεν πολυσκαμπάζει από τραγούδι, είναι ωραία γκόμενα...

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε ρε τις χαζοευγένειες... σαν αρσακειάδα!

      Και ποιος νοιάζεται για τραγούδι;

      Διαγραφή
    2. Επειδή δεν έχω καταλάβει πως μας προέκυψε αυτή η Δάρα? Που την είδατε εδώ μέσα που δεν την είδα εγώ?

      Διαγραφή
    3. ο Κώστας είναι αλαφροϊσκιωτος
      κι ό,τι θυμάται χαίρεται!

      Διαγραφή