Παρασκευή 12 Οκτωβρίου 2012

Επικίνδυνα μονοπάτια..


Fabian Perez paintings part2 5 Fabian Perez paintings {Part 2}
Kαθόταν στο μπαλκόνι και ενα ζεστό αεράκι τη χάιδευε στο πρόσωπο το φεγγάρι έλαμπε απόψε ,..είχε την τιμητική του ,πανσέληνος γαρ...πάντα την επηρέαζε αυτό ,την έκανε να αισθάνεται διαφορετικά ,κάτι που δεν μπορουσε με την λογική να εξηγησει...
Σηκώθηκε ,μπήκε στο υπνοδωμάτιο και άνοιξε την ντουλάπα της ,ναι το είχε πάρει απόφαση θα έβγαινε ,μόνη ? ναι γιατι όχι ..!
 Κοίταζε τα φορέματα ενα ενα ,όταν το μάτι της έπεσε σε ενα μαύρο φόρεμα  που δεν είχε φορέσει ποτέ..΄
Ενα μαύρο φόρεμα ,με ανοιχτή πλάτη,που  έδενε στο λαιμό ,το υφασμα ήταν ελαστικο και είχε την ιδιότητα να παίρνει την γραμμή του σώματος .
Είχε επλαγει τότε με τον εαυτό της για την επιλογή ,το θεώρησε αρκετά τολμηρό για το στυλ που επέλεγε εκείνη να φοράει...
Εκανε ενα ντους ,και άρχισε να ντύνεται ,όταν τελειωσε ,κοίταξε τον εαυτό της στον καθρέφτη και είδε μια άλλη,η φύση στάθηκε καλή μαζί της που σε συνδυασμό με το καλό  dna της χάρισαν ενα καλοφτιαγμένο σώμα  ,και ενα υπέροχο απαλό δέρμα ..,έβαλε
τα ψηλοτάκουνα πέδιλα ,πήρε το ασημί τσαντάκι και έκλεισε την πόρτα του δωματίου της  απαλά..
Λίγο πριν ανοίξει την εξώπορτα  άκουσε απο το σαλόνι τη φωνή του..
-Θα βγείς?
-Ναι του αποκρίθηκε..
-Δεν το συνηθίζεις..,μόνη σου?
Αρχισε να εκνευρίζεται...
Σηκώθηκε ,απο την πολυθρόνα ,ήρθε κοντά της και την κοίταξε σαν να την έβλεπε πρώτη φορά,"είχα ξεχάσει πόσο γοητευτική και όμορφη είσαι"...
Εκανε να τη χαιδέψει στο πρόσωπο μα εκείνη τραβήχτηκε πίσω...
-Θέλεις να βγούμε μαζί? θα ηταν μια καλή ευκαιρία να μιλήσουμε και να βρεθούμε κάπου ρομ....
-Προτιμώ μόνη μου τον έκοψε...
-Κοίτα ξέρω ότι εκανα λάθη,συνέχισε αυτός .. άλλα μια σου λέξη μπορεί να τα αλλάξει όλα και να γίνουμε όπως πριν..
-Είναι αργά πλέον ,του απάντησε ειρωνικά εκείνη ,..εμμένω ακόμη στην απόφασή μου να χωρίσουμε , είμαστε ακόμη μαζί  για τους λόγους που ξέρουμε κι δύο...
Εκλεισε την πόρτα πίσω της, και πήγε στο γκαράζ έβγαλε το σπορ αυτοκίνητο και γρήγορα βγηκε στη λεωφόρο μη γνωρίζοντας και η ιδια τον προορισμό..
Της άρεσε να τρέχει, η ταχύτητα την συνάρπαζε ,την έκανε να αισθάνεται δυνατή ,ήταν και καλή οδηγός ,με το ενα χέρι κρατούσε το τιμόνι ,και το άλλο τον λεβιέ.αλλάζοντας συνέχώς ταχύτητες...
Ο λέβιές ...ενα κατεξοχήν φαλλικό σύμβολο σκέφτηκε ...
Πόσο ήθελε να πάει στη θάλασσα ,ενω σαν κύματα ηχούσαν  τα λόγια του στα αυτιά της ξανα ,και ξανα,...έκανα λάθη,εκανα....αν ηθελες ,μια σου λέξη μια σου λέξη,άνοιξε την ένταση του ραδιοφώνου ,θέλοντας να καλύψει τις φωνές στα αυτιά της..
Δακρυα κύλησαν στα μάγουλά της ,όταν ξαναέφερε τις εικόνες της προδοσίας του μπροστά της...
"Εισαι τρελλή δεν ξέρεις τι λές, εγω σχέση ?? εισαι με τα καλά σου??
"Είμαι σίγουρη ,του ειπε εκεινη μετα απο τόσα χρόνια σε ξερω πλέον πολύ καλά ..
''Ναι ξ΄΄ερω -ξερω εσυ με γέννησες...
Οταν έφτασε στο εξοχικό τους εκεινη την ημέρα ,τους άκουσε να κάνουν έρωτα λυσσασμένα ,με λόγια πάθους και έρωτα που σεκεινην δεν είχε πει ποτέ..""
Σκούπησε τα δάκρυά της και πάτησε γκάζι ,δεν την ένοιαζε και αν πάθαινε κάτι, ΄όταν άκουσε το αγαπημένο της κομμάτι ..
woman in love ,πόσο της άρεσε ,η barbra ..σκέφτηκε όταν ... αντιλήφθηκε ότ,ι αν δεν εκανε κάτι σύντομα θα έμενε απο βενζίνη...
Βγήκε στον πρώτο δρόμο που βρήκε ,και σύντομα χάθηκε μέσα στα στενα μη γνωρίζοντας που ηταν,
προχώρησε λίγο ακόμη ,όταν είδε τα κοκκινα φαναράκια ,...."αυτό μας έλειπε τωρα ,που είμαι ΄?αναρωτήθηκε..μπαρ είχε δει μόνο στις νουαρ ταινίες του ελληνικού κινηματογράφου..
Εσβησε τη μηχανή ,και μπήκε μέσα ,καπνός ,ανακατεμένος με φθηνα αρώματα,άντρες να πίνουν ,κοιτάζοντας λάγνα και με νόημα τις γυναίκες,  που το ντύσιμό τους δεν διέφερε πολύ απο το δικό της...
Προχώρησε και κάθισε στο μπάρ σαν να ήταν εξοικειωμένη με το χώρο ,οι άλλες την κοίταζαν σαν να ηθελαν να τις βγάλουν τα μαλλιά,και να της πουν να φύγει..
Σταύρωσε τα πόδια της αφήνοντας να φανούν τα υπέροχα πόδια της,ζήτησε απο τον μπάρμαν ενα ποτό ,και ενα τσιγάρο,όταν τον είδε...
Πήγε στο συνηθισμένο του μπαρ ,κοντοστάθηκε στην πόρτα θέλοντας  να ελέγξει το χώρο ,και τότε την είδε, καθόταν στο μπαρ,όταν  ξαφνικα σήκωσε το ενα της πόδι για το διπλώσει πάνω στο άλλο..
"Θεέ μου τι ηταν αυτό,αναρωτήθηκε..
"Ειδα καλά φορουσε ή δεν φορούσε εσ΄ωρουχο"?
Δεν την είχε ξαναδεί εδω,και σίγουρα δεν ταίριαζε στο περιβάλλον του μπαρ,τον κοίταξε και εκείνη ,το βλέμμα της τον εκαψε,ήθελε οσο τιποτε να γνωρίσει αυτη την γοητευτική ,αισθησιακή γυναίκα..
Την πλησίασε ,και εκεινη με βιαστικές άτσαλες κινήσεις προσπαθούσε να ανάψει το πουράκι της,της έδωσε φωτιά,και κάθισε δίπλα της ..
-Δεν σε έχω ξαναδεί εδω της είπε με την μπάσα φωνή του,και είμαι σίγουρος ότ,ι έρχεσαι για πρωτη φορά έτσι δεν είναι..?
-Ναι του απάντησε ..
-Το κατάλαβα ,της είπε και αναρωτήθηκε τι θέλει μια γυναίκα σαν αυτή εδω μέσα..
Ηταν ψηλή ,αρχοντική , με εναν αισθησιασμό που ούτε κι εκεινη ήξερε ό,τι διαθέτει..
Το πουράκι στα χέρια της φαινόταν αστεία εικόνα ,όπως και το γεγονός ό,τι δεν ηταν συνηθισμένη στο ποτό.. τα μάγουλά της ηταν κατακόκκινα ,και τα μάτια της τα όμορφα πράσινα μάτια της είχαν μια θλίψη ,που πολύ θα ήθελε να μάθει απο που πήγαζε ..
-Εσείς ? τον ρώτησε και η φωνή της ακούστηκε σαν μελωδία στα αυτιά του..
-Εγω είμαι ναυτικός ,sailor που λένε και αγγλιστι,πιάσαμε λιμάνι σήμερα και βγηκα να ξεμουδιάσω..
Δεν πρέπει να ηταν  πάνω απο 45 ετων ,το ηλιοκαμμένο πρόσωπό του όμως του πρόσθετε χρόνια ,δεν μπορούσες να τον πεις ωραίο ,εκέινης όμως της άρεσε ,τα σκούρα καφετιά μάτια του την μαγνητιζαν τα χείλη του σαρκώδη ,ήταν αρσενικό 100τις εκατό, ναι το απόλυτο αρσενικό,κοίταξε τα χέρια του ,΄της άρεσε να έχει ο άντρας όμορφα χέρια,δυνατά χέρια ,και τουτος εδω είχε, δουλεμένα μεν αλλά όμορφα μακριά  δάχτυλα, τα φαντάστηκε να χαιδεύουν γυναικεια σωματα και ενα ανεξήγητο τσιμπημα ζήλειας την τρύπησε..
Συνεχίζεται...

32 σχόλια:

  1. Mμμμ... Μ'αρέσει... πολύ!!
    Είναι καλογραμμένο, αισθησιακό και πολλά υποσχόμενο...
    Με την ηρωίδα έχουμε τα ίδια γούστα στους άντρες ομως ομολογώ ότι τα δυνατά χειρωνακτικά χέρια σπάνια έχουνε όμορφα μακριά δάχτυλα...
    Πάρε το αίμα σου πίσω για την προδοσία sailor moon!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι πραγματικά που σου άρεσε,όσο για τα .."μακριά δάχτυλα" περίμενε την συνέχεια...
      Ευχαριστώ φίλη μου,το σχόλιό σου ηταν ενθαρρυντικό,ως προς την συνέχεια, αλλά μένει να δούμε τι θα αποφανθει και ο Sailor βεβαίως ,βεβαίως...

      Διαγραφή
    2. Υ.Γ Εχω και γω αμάξι σπορ που το γκαζώνω κι όποιον πάρει ο χάρος όταν έχω νεύρα... έχω κάνει και ανάρτηση γι'αυτό, όπως και για το πόσο λατρεύω τα μακρυά εξώπλατα φορέματα που'χω στην καρνταρόμπα μου. :)

      Διαγραφή
    3. έχεις και τατουάζ στην πλάτη;

      Διαγραφή
    4. Aυτό είναι ευαίσθητο προσωπικό δεδομένο που το γνωρίζει μόνο όποιος την αγγίζει...

      Διαγραφή
    5. το 'χεις λίγο πάνω απ' τη μέση; ώστε να φαίνεται η ακρούλα του
      όταν δήθεν σκύβεις να χαιδέψεις το σκυλάκι σου;

      Διαγραφή
  2. Κατ' αρχήν εγώ, ως ανήρ, που λεν κι οι μορφωμένοι, οφείλω να
    εκφράσω την αλληλεγγύη μου στο άντρα της Μουν που ο καημένος
    όταν ξενοπήδαγε στο εξοχικό τους άκουσε το χειρότερο πράγμα
    που μπορεί ν' ακούσει ένας άντρας απ' τη γυναίκα του την ώρα που
    κάνει έρωτα: "ουουου... αγάπη μου ήρθα!"....

    Εν πάση περιπτώσει, έπαθα την πλάκα μου μόλις είδα τη Μουν
    στο κωλόμπαρο της Τρούμπας, κι έχασα το φώς μου την ώρα που
    άλλαξε τη θέση των ποδιών της και φάνηκε το "βραζιλιάνικο"!

    Είχε πιεί πολύ για τις αντοχές της η κοπελιά, και τα κοντόχοντρα
    ροζασμιένα δάχτυλά μου, που γρατσουνούσαν το υπέροχο κορμί της,
    της φάνηκαν δάχτυλα πιανίστα...
    Να ξερες πόσα καζάνια έτριψαν τούτα τα δάχτυλα και πόσες φορές
    σφουγγάρισαν το κατάστρωμα πρύμνα-πλώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πόσες φορές τοχεις δει αυτο βρε sailor? (τι σκηνη με το βραζιλιάνικο) αντε άλλη μια όταν τοκανε η Σάρον Στόουν..
    Σουχω καλύτερο ...απο τα καζάνια αντε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. για να είμαι ειλικρινής, περισσότερο γούστερα
      που δεν φορούσες σουτιέν!.

      Σαράντα χρόνια φούρναρης κι ακόμα δυσκολεύομαι
      να τα ξεκουμπώσω τα διαολεμένα...

      Διαγραφή
    2. Τελικά τι εισαι βρε sailor ναύτης ή φουρναρης...ασε μην ψάχνεσαι σουχω το καλύτερο ακου με..

      Διαγραφή
    3. πάντως, μέχρι να μάθω να "ψήνω λαγάνες",
      τα σουτιέν θα τα βγάζω κατεβάζοντας τα
      λαστιχάκια απ' τους ώμους...

      Διαγραφή
  4. Κλασσική περίπτωση!
    Σας κερατώνουν εσάς οι άντρες σας και βγαίνετε
    στη γύρα κι όποιον πάρει ο χάρος!
    Και ξελογιάζετε τους άντρες μας...

    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πρόσεχε μην σου κλέψουν το κελεπούρι εσένα!

      Διαγραφή
    2. Mαράκι εσύ τώρα με ποιους είσαι?
      Με κείνους ή με μας?
      Και στο κάτω κάτω δεν είναι άμοιροι ευθυνων.
      Αν δεν θέλουν να ξελογιαστούν δεν ξελογιάζονται!!
      Κι αν θέλουν να ξελογιαστούν και βρακί να φοράς και ζιβάγκο μέχρι το λαιμό αυτοί θα ξελογιαστούν.
      Καρατσεκαρισμένο!!

      Διαγραφή
    3. τι ρωτάς κι εσύ βρε Πιπεριά...

      οι γυναίκες είστε πολύ ανταγωνιστικές!

      Διαγραφή
    4. Προσωπικά αν ήμουν άντρας και είχα τόσο στενό μαρκάρισμα θα την είχα κάνει με ελαφριά... χαίρομαι που δεν είμαι...
      Eδώ γυναίκα είμαι και δεν ανέχομαι την κτητικότητα... φαντάσου...

      Διαγραφή
    5. Οι μεγάλοι παίχτες γουστάρουν στενά
      μαρκαρίσματα για να κάνουν καλύτερες τρίπλες...

      Διαγραφή
  5. Να σχολιάσω ή "Sailor" κερνά "Sailor Moon" πίνει και αντιστρόφως ;
    Πάντως μου άρεσε !!


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητέ GIP ,ακριβώς έτσι ,που θα πάει όμως θα το στρώσω..
      Αν σου άρεσε ,τιμή μας να το λέει αυτο ενας συγραφέας..
      Καληνύχτα...

      Διαγραφή
    2. Βρε Γιώργο, είπε κι η Μουν να πιεί
      μια φορά στη ζωούλα της και το 'κανες
      ζήτημα!

      Διαγραφή
  6. Τηλεοπτικό σίριαλ στην ελληνική τηλεόραση δεκαετία του '80..?

    Εμένα πάντως δεν με λένε Αρτέμη..

    Και για το γνήσιο της υπογραφής..

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. τι ακριβώς σου θυμίζει ρε Κώστα;

    την "κραυγή των λύκων";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι θυμήθηκες καλέ νάπτη..! "Κραυγή των λύκων", όταν προβάλονταν ήμουν πολύ μωρό.. Μου είχε μείνει όμως η σκληρή, ως τρομακτική, όψη του ανέστη βλάχου.. Μέγιστη μούρη ο ανέστης.. Νομίζω έπαιζε τον φορτηγατζή σ'εκείνη τη σειρά..
    Πάντως ούτε ανέστη με λένε, ούτε καν αρτέμη..
    Θυμήσου την παραγωγή του χάρρυ κλύν αρχές 80', "αλλάλούμ" λεγόταν η ταινία, αν δεν κάνω λάθος..
    Θυμήσου την ιστορία του "αρτέμη" και τους συνειρμούς που δημιουργούσε αυτή..
    Ο κλύν ως διορατικός και γνήσιος είρων που ήταν, είχε πάρει ήδη τη "σκούπα και σκούπιζε...

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο Κλυν ήταν ο Λαζόπουλος εκείνης της εποχής.

    Προσωπικά μού φαινίταν πολύ χοντροκομμένος
    και δεν τον πολυπήγαινα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Oσο αντιπαθούσα το χιούμορ του Χάρυ Κλιν εκείνης της εποχής τόσο συμπαθώ τον άνθρωπο Χάρρυ Κλιν σήμερα... μέσα από τη στάση του, τις θέσεις του, και το σημερινό του χιούμορ.

      Καλησπερίζω την παρέα...

      Περίμενα να δω τη συνέχεια απόψε αλλά μάλλον ο sailor είναι βραδείας καύσης... :-p

      Διαγραφή
    2. Πιπεριά, είχα την εντύπωση πως η αποψινή ανάρτηση
      θα ήταν "δικιά σου"!

      Αλλά αν δεν είσαι σε φόρμα, τότε να σου αφιερώσω εγώ
      ένα ποστάκιον...

      Διαγραφή
    3. Την καλησπέρα μου σε ολους, πιπεριά όταν στις αναρτήσεις δεις π΄ροχειρο δικό μου εμπα να διαβάσεις ...
      Γειά χαρά....
      νταν
      Τι σου κάνει η τρούμπα..

      Καλή εβδομάς...

      Διαγραφή
    4. Μουν, αν έχεις έτοιμη τη συνέχεια ανέβασέ την!

      Εγώ κάνω ψηστήρι στο φέις... μπες να δεις!

      Διαγραφή
    5. Εγώ πάλι γιατί είχα την εντύπωση πως είχες χρέος να σουτάρεις την μπάλα που σου έστειλε η sailor moon? (S.m. θα πάω να ανεβάσω την ανάρτησή μου και θα δω και το πρόχειρό σου, ευχαριστώ)

      Sailor...
      Τςτςτς...! Με απογοητεύεις....

      Απούσης εμπνεύσεως του sailor θα ανεβάσω εγώ ποστάκιον...

      Καλή εβδομάδα σε όλους!

      Υ.Γ. Παρακαλώ να μην επαναληφθεί αυτό. Αν άλλη φορά δε σουτάρεις την πάσα που σου κάνουν θα σφυρίξω κόκκινη κάρτα...! Κόκκινη και καυτερή... :-p

      Διαγραφή
    6. Πιπεριά, δεν τίθεται θέμα εμπνεύσεως.
      Ξεπετάω 10 ποστάκια στην καθησιά μου!
      Αφού το ξέρεις καλή μου... το δικό μου μυαλό
      είναι σαν το αιδοίο 18χρονης! Αστείρευτο...

      Απλά, καμακώνο μια γκομενίτσα στο φέις και δεν μπορώ
      να τα προλάβω όλα...

      Η Μουν που είναι "φίλη" ξέρει...

      Διαγραφή
  10. Ο κλύν της εποχής του "αλλαλούμ", προπορεύονταν όντως της εποχής του.. Πράγματι στη συνέχεια τη σατιρά του την έκανε "μανιέρα" χρησιμοποιώντας πολλά εύκολα κλισε.. Πάντως μιλάμε για ένα δυναμικό καλλιτέχνη που ήταν άλλος στις αρχές του 80' και σίγουρα διαφορετικός το 90' ή και σήμερα που το 'χει ρίξει στην εύκολη συνομωσιολογία..
    Το "αλλαλούμ" αποτελεί διδαχή για τον σύγχρονο έλληνα, ακόμα και μέσα από κάποια χοντροκομμένα αστεία..

    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή